پزشکیان؛ داش آکلی نه پروتکلی
کاندیداسنج| به دلیل برخی خصلتهای فردی و ویژگیهای شخصی مثلا زبان بدن، لحن و بیان یا نوع راه رفتن و میمیک صورت مثل شیوه لبخند زدن، در صورتهای سینمایی هم بازنمایی شده است.
مسعود پزشکیان در مقام رییس جمهوری، نزد خیلیها در شمایل یک کاراکتر سینمایی هم شناخته میشود. یکی از شعارهای هواداران او در ارومیه این بود: «مسعود خان، ستارخان، باقرخان». همین قیاس، خوانش قهرمانانه و ملی از اوست که در ساحت تاریخی- سیاسی بازنمایی میشود.
او به دلیل برخی خصلتهای فردی و ویژگیهای شخصی مثلا زبان بدن، لحن و بیان یا نوع راه رفتن و میمیک صورت مثل شیوه لبخند زدن، در صورتهای سینمایی هم بازنمایی شده است.
بر اساس آنچه در شبکههای اجتماعی طی هفته گذشته تولید و منتشر شده راه رفتن او با «ناصر ملک مطیعی» در نقش «فرمون» فیلم «قیصر» قیاس شده و حتی موسیقی متن این فیلم را بر روی راه رفتن او گذاشتند که شمایلی از یک کاراکتر سینمایی ایجاد میکرد.
برخی هم با ارجاع به همین مونتاژ و هنوز مستقر نشده او را «قیصر سیاست ایران» نامیدند. یکی از مولفههای مهم در سینما به ویژه بازیگری، زبان بدن است و شاید در میان رئیس جمهورهای ایرانی، کسی به اندازه مسعود پزشکیان از زبان بدن متنوع و خاص برخوردار نبوده است. زبان بدنی که هم در مناظرهها و هم در ملاقاتهایی که به عنوان رییس جمهور منتخب با شخصیتهای مختلف سیاسی داشته، همچنین نرمش کردن در زمان استراحت مناظرهها مورد توجه رسانهها قرار گرفته و تحلیلهای نشانهشناسانه شده است.
اگر رئیس جمهورهای معمم را کنار بگذاریم، او در میان رئیس جمهورهای غیر معمم، بلندقدترین و چهارشانهترینشان است که تا کنون دیدهایم. فیزیک صورت و بدن او شباهتهایی با «جمشید هاشمپور» بازیگر و زنده یاد «حبیب محبیان» خواننده پاپ دارد
واقعیت این است که مسعودپزشکیان به واسطه همین زبان بدن و فیزیک متفاوت از رییس جمهورهای پیشین شمایل تازهای از یک سیاستمدار را برمیسازد با سویههای سینمایی پررنگ.
نوع راه رفتن و دست دادنش یا استایل او از نیمرخ، در کنار حرکات دست و سر حین سخنرانی، راحت بودن در حرف زدن یا با دوربین یا مردم، آن تصویر قالبی خشک و عصا قورت داده بودن یک سیاستمدار را شکسته و حس صمیمیت و خودمانی بودن در ذهن و حس مردم ایجاد میکند.
خودش هم دیروز گفت خیلی اهل رعایت پروتکلهای رسمی نیست و همان طور که هست مینماید. نوع راه رفتن و حرکات دستهایش هم نشان میدهد منش او بیشتر “داش آکلی” است تا “پروتکلی”.
برخی عکس هایی که از او در فضای مجازی منتشر شده مثل عکس هایش در باغ و در حال کشاورزی یا عکس هایش هنگام جراحی و با لباس اتاق عمل، یا عکس هایش با لباس ورزشی در حال بازی فوتبال گل کوچک و عکس های خانوادگی این حس صمیمت و خودمانی بودن را تشدید کرده و به همذات پنداری تماشاگر با قهرمان یا شخصیت محبوب یک فیلم سینمایی میماند.
قهرمانی که مثل قیصر یا فردین، خصلت های پهلوانی و لوطی منش مردم کوچه و بازار را دارد و حس همدلی را برمی انگیزد. مثلا در اولین مواجهه مردمی پس از رئیس جمهور شدن، خواندن متن بیانیۀ خود را متوقف می کند ومی گوید: «فکر میکنم این متنها را بخوانم شما خسته میشوید؛ اصلا نمیخوانم و نوشته را میدهم به رسانهها» که با تشویق و استقبال مردم همراه می شود.
همین ویژگی ها، چه ویژگی های فیزیکی و زبان بدن و شیوه بیانش و چه راحتی و صمیمی بودنش و در نهایت شباهتش به کاراکترهای جوانمرد در سینمای ایران دلایلی است تا از او تصویر یک رئیس جمهور لوطی منش ترسیم شود.
برچسب ها :سینما ، کاراکتر ، مسعود پزشکیان رئیس جمهور
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰